تعداد زیادی مدارس تخصصی هنر و طراحی شناخته شده و معروف در دنیا وجود دارند که کارشناسی طراحی مد و فناوری طراحی مد ارائه میدهند، بعضی از کالجها دارای دورهٔ کارشناسی ارشد مد نیز هستند، هر چند داشتن کارشناسی ارشد در این رشته الزامی نیست و این مقطع تحصیلی بیشتر به کسانی که پیش تر در این صنعت مشغول به کار بودهاند توصیه میشود.[۱۳]
دفیله لباسهای مردانه
برجستهترین مدارس طراحی در جهان عبارتند از:
میلان:
مؤسسهٔ مارانگنی، Istituto Marangoni
آکادمی دموس، Domus Academy
دانشگاه پلی تکنیک میلان، Politecnico of Milan
دانشگاه نابا، NABA-Nuova Accademia di Belle Arti Milano
مؤسسهٔ طراحی اروپا، Istituto Europeo di Design
ایتالیا:
دانشگاه آی.یو.ای. وی ونیز، University Iuav of Venice
پلی مدا، Polimoda
لندن:
کالج مد لندن، London College of Fashion
کالج مرکزی هنر و طراحی سنت مارتینز، Central Saint Martins College of Art and Design
کالج راونسبورن، Ravensbourne College
دانشگاه وست مینیستر، University of Westminster
دانشگاه کینگستون، Kingston University
انگلستان:
دانشگاه برایتون، University of Brighton
دانشگاه دومونتفورد، De Montfort University
فرانسه:
آی.اف. ای پاریس، IFA Paris
مد آرت، Mod’Art
ازمد، Esmod
فدراسیون مد پاریس، the Fashion Federation PARIS
پارسونز پاریس، Parsons Paris
اسکاتلند:
دانشکده هنر ادینبورگ، Edinburgh College of Art
ایرلند:
مدرسهٔ هنر و طراحی لایمریک، Limerick School of Art and Design
دانشکده ملی هنر و طراحی، National College of Art and Design
رومانی:
یونارته، UNArte
بلژیک:
دانشگاه سلطنتی هنرهای زیبا، (Royal Academy of Fine Arts (Antwerp
بلغارستان:
دانشگاه جدید بلغارستان، New Bulgarian University
ایالات متحده:
آکادمی دانشگاه هنر در سانفرانسیسکو، کالیفرنیا، Academy of Art University
آکادمی هنرهای دوزندگی (طراحی لباس) در لس آنجلس، کالیفرنیا، Academy of Couture Art in Los Angeles, California
کالج کلمبیای شیکاگو، ایلینویز، Columbia College Chicago
مؤسسهٔ فناوری مد در نیویورک، Fashion Institute of Technology
مؤسسهٔ طراحی و تجارت مد در لس آنجلس، کالیفرنیا، Fashion Institute of Design and Merchandising
دانشکدهٔ طراحی اُمُر در فرانکلین، تنسی، O'More College of Design
دانشکدهٔ هنر و طراحی اوتیس در لس آنجلس، کالیفرنیا، Otis College of Art and Design
مدرسهٔ جدید طراحی پارسونز در نیویورک، Parsons The New School for Design
دانشگاه فیلادلفیا، در فیلادلفیا، پنسیلوانیا، Philadelphia University
مؤسسهٔ پرات در نیویورک، Pratt Institute
دانشکدهٔ هنر و طراحی ساوانا، در ساوانا، جورجیا، Savannah College of Art and Design
مدرسهٔ بنیاد هنر شیکاگو، در شیکاگو، ایلینویز، School of the Art Institute of Chicago
دانشگاه رفاه عمومی ویرجینیا، در ریچموند، ویرجینیا، Virginia Commonwealth University
دانشگاه وودبری، در بربنک، کالیفرنیا، Woodbury University
میانگین دستمزد سالانهٔ طراحان لباس در ماه مه سال ۲۰۱۱، ۶۴/۶۹۰ دلار بود. این میانگین برای طراحان با دستمزد متوسط که حدود ۵۰٪ از کل طراحان بودند بین ۴۲/۱۵۰ تا ۸۷/۱۲۰ دلار بود و برای کم درآمدترین آنها که حدود ۱۰٪ از طراحان را شامل میشدند چیزی کمتر از ۳۲/۷۰۰ دلار و برای پردرآمدترین آنها بالای ۱۲۷/۸۲۰ دلار بود.
متوسط درآمد سالیانهٔ پوشاک، کالاهای پارچهای، ایده و مفاهیم مد برای تولیدکنندگانی که بزرگترین تعداد طراحان مد را داشتند حدود ۷۲/۴۵۰ دلار در سال بود. این میانگین برای طراحانی که از عکسها و فیلمهای تبلیغاتی استفاده کرده بودند حدود ۱۰۱/۰۴۰ بود.
در حال حاضر صنعت مد بیش از هر چیز متکی بر فروش بازار انبوه است. تولید انبوه طالب بیشتری دارد و نیاز طیف گستردهای از مشتریان را برآورده میکند. مشاهیر دنیای مد برای هر فصل مد روندهایی را تعیین میکنند که بر اساس آن لباسهای ماشینی تولید میشود. آنها اغلب تمام طول یک فصل را صبر میکنند تا مطمئن شوند آیا سبک مطرح شده میتواند بازار را به دست بگیرد یانه، سپس برای تولید آن ابتکار عمل را به دست میگیرند و به منظور صرفه جویی در هزینه و زمان از پارچههای ارزانتر و تکنیکهای سادهتر برای تولید استفاده میکنند که به راحتی میتواند توسط یک دستگاه انجام شود. در نتیجه محصول نهایی میتواند خیلی ارزانتر فروخته شود.[۷][۸][۹] یک نوع طراحی وجود دارد که سبک کوچ (به انگلیسی: Kutch) نامیده میشود و منشأ آن به واژهٔ آلمانی"kitsching" برمی گردد که معنی آن زشت یا به لحاظ زیبایی شناسی ناخوشایند است.[۱۰] کوچ همچنین اشاره به نوع پوشش یا نمایش لباسهایی دارد که به اصلاح از مد افتادهاند، اغلب شلوارهای فاق بلند مربوط به دههٔ ۸۰ میلادی نماد مد کوچ (به آلمانی: Kitsch) در نظر گرفته میشوند
تحصیل و آموزش مدپوشاک آماده (به انگلیسی ready-to-wear و به فرانسه prêt-à-porter)لباسهای ماشینی مرز بین دوخت سفارشی و تولید انبوه هستند، این لباسها برای مشتریهای مخصوص دوخته نشدهاند اما دقت زیادی در انتخاب و برش پارچه صورت گرفته است و به منظور تضمین انحصار، این لباسها در مقادیر محدود دوخته شدهاند. در نتیجه به نسبت گرانقیمت هستند. مجموعههای لباسهای ماشینی معمولاً در هر فصل طی دورهای که به نام هفتهٔ مد (به انگلیسی: Fashion Week) شناخته میشود توسط خانههای مد به عرضهٔ نمایش گذاشته میشوند. این پدیده دوبار در سال در سرتاسر شهرها اتفاق میافتد. انواع لباسهایی که در فصلهای مد ارائه میشوند شامل پوشاک بهار/تابستان، پاییز/زمستان و همچنین لباسهای راحتی، لباس شنا و لباس عروس هستند.
عمده فروشی یا تولید انبوهمد پوشاک تا سال ۱۹۵۰، عمدتاً طراحی و ساخت لباس به شکل دوخت سفارشی (روش فرانسوی) و بر اساس اندازههایی بود که مشتری سفارش میداد، هر لباس برای یک مشتری خاص طراحی و دوخته میشد و برای مشتریها به شکل انحصاری سفارش دوخت گرفته میشد، به طور معمول در آن دوره از پارچههای گرانقیمت و با کیفیت بالا استفاده میشد و با دقت بسیار بالا به جزئیات و اتمام کار لباس دوخته میشد. درنتیجه این کار فرایندی بسیار وقت گیر بود، ظاهر و تناسب لباس به نسبت هزینهٔ مواد و زمان لازم برای دوخت در اولویت قرار داشتند.
پوشاک آماده یا تولید ماشینیدر قرن نوزدهم میلادی چارلز فردریک ورث (به انگلیسی: Charles Frederick Worth) با دوختن برچسب نام خود به لباسهایی که طراحی میکرد زمینه ساز شروع طراحی مد به طور کلی شد. درست پیش از آنکه بزازها مزونهای لباس (خانههای مد) خود را در پاریس برپا کنند و انبوه خیاطهای شناخته نشده دست به خلاقیت بزنند و مدهای عالی که در دادگاههای سلطنتی پوشیده میشدند برچیده شوند. موفقیت ورث به طوری بود که او به جای اینکه مانند خیاطهای دیگر که در گذشته تنها از دستور مشتری پیروی میکردند رفتار کند، میتوانست به مشتریانش دیکته کند چه بپوشند. واژهٔ 'طراح مد' (به فرانسوی: Couturier) در حقیقت اولین بار برای توصیف او ساخته شد. در حالیکه مقولهٔ پوشاک در هر دورهٔ زمانی توسط دانشگاهیان مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است، تنها خلق پوشاک از سال ۱۸۵۸ به بعد را میتوان به طور مؤثر طراحی لباس در نظر گرفت.
در همان دوره بود که بسیاری از مزونهای لباس (خانههای مد) شروع به استخدام هنرمندان و نقاشها کردند تا طرح لباسها را بکشند. تصاویر نقاشی شده به مشتریها نشان داده میشدند که بسیار ارزانتر از نمونه واقعی لباس تولید شده در کارگاه بودند، در صورتی که مشتریها یکی از طراحیهای آنان را میپسندیدند آن لباس را سفارش میدادند و خانهٔ مد از این طریق صاحب درآمد میشد. به این ترتیب، سنت طراحی لباس به جای ارائهٔ لباسهای تکمیل شده به عنوان یک کار اقتصادی شروع شد.
یک طراح مشهور جامائیکایی به نام شانون مگی (به انگلیسی: Shannon McGHIE) میگوید:'طراحی مد عشق و شوری است برخاسته از قلب هنرمند. '
طراحان لباس علاوه براینکه به شکلهای متفاوتی کار میکنند، به طرق متفاوتی نیز طراحی میکنند. بعضی ایدهٔ اولیهٔ طرح خود را روی کاغذ پیاده میکنند در حالیکه بعضی دیگر با آویزان کردن پارچه بر روی فرم ابتدایی لباس، طرحی را که میخواهند تصور میکنند و برخی نیز به کمک نرمافزارهای کامپیوتری طرح لباس مورد نظرشان را ترسیم میکنند. زمانی که طراح به طور کامل از تناسب و هماهنگی پارچهها راضی باشد با یک طراح الگو حرفهای مشورت میکند تا طرح اولیه را روی کاغذ یا از طریق نرمافزارهای کامپیوتری کامل کند. کار طراح الگو بسیار دقیق و پر زحمت است، تناسب پوشاک کامل شده در واقع به دقت آنها بستگی دارد، آنها پس از اطمینان از ابعاد اولیه یک نمونه از لباس میسازند تا روی تن یک مدل واقعی تست شود و از درست بودن اندازه و ابعاد آن در عمل هم مطمئن شوند.
میریام چالک (به انگلیسی: Myriam Chalek)، مالک و مؤسس خانهٔ تجارت خلاقانه (به انگلیسی: Creative Business House) میگوید بسیاری از طراحان مد تنها یک مفهوم از مدی که میخواهند ایجاد کنند دارند، درطول ساخت و ساز و پیادهسازی روی کاغذ تکنیکها و ساختارهای لازم نه در ذهن هستند نه در مفهوم بصری و نه در روند طرح زدن روی کاغذ؛ بنابراین طراح مد نیاز به مشورت با طراح الگو و نمونه ساز دارد تا دریابد که آیا طرحی که روی کاغذ کشیده را میتوان عملی کرد و به زندگی واقعی آورد یا نه.
طراحی مد (به انگلیسی: Fashion Design) هنر استفاده از طراحی، زیبایی شناسی (حسّیک) یا زیبایی طبیعی برای خلق پوشاک و زیورآلات است، طراحی مد متأثر از نگرشهای اجتماعی، فرهنگها و جوامع مختلف بوده و به اندازهٔ همین تفاوتها دارای تنوع بالایی است. طراحان مد به طرق متفاوتی در بخشهای طراحی پوشاک و زیورآلات کار میکنند، بعضی به تنهایی و بعضی به عنوان بخشی از یک گروه به این حرفه مشغول هستند. آنها با تلاش برای طراحی لباسهای زیبا و باب طبع جامعه سعی در ارضاء تمایل مصرفکنندگان دارند. به دلیل اینکه طراحی و ارائهٔ لباسهای جدیدی که مورد پسند عموم قرار بگیرند فرایندی زمان بر است، متخصصین این حرفه در عین حال باید بتوانند به طور دقیق زمان تغییر سلیقهٔ مصرفکننده را پیش بینی کنند. مد و رسانهٔ آن که پوشاک است نمادی از وضعیت اجتماعی و اقتصادی جوامع هستند.
طراحان مد تلاش میکنند تا لباسی که طراحی میکنند تابعی از زیبایی و دلانگیزی باشد، آنها باید در نظر داشته باشند که هر نوع لباسی چه مخاطبی دارد و همچنین در چه موقعیتی پوشیده میشود. آنها برای انجام این مهم محدودهای وسیع از مواد و ترکیبات آن و همچنین طیف گستردهای از رنگها، الگوها و سبکها را در اختیار دارند. با وجود اینکه لباسهای روز و معمولی بیشترین میزان لباسهای مصرفی را تشکیل میدهند و در محدودهٔ سبکهای قراردادی متداول و مرسوم قرار دارند، لباسهای رسمی و لباسهای شب که برای مراسم خاص و مهمانیها استفاده میشوند نیز مطلوب هستند و مخاطبان خاص خود را دارند.
با سلام.به دنیای ویستا بلاگ و وبلاگ جدید خود خوش آمدید.هم اکنون میتوانید از امکانات شگفت انگیز ویستا بلاگ استفاده نمایید و مطالب خود را ارسال نمایید.شما میتوانید قالب و محیط وبلاگ خود را از مدیریت وبلاگ تغییر دهید.با فعالیت در ویستا بلاگ هر روز منتظر مسابقات مختلف و جوایز ویژه باشید. در صورت نیاز به راهنمایی و پشتیبانی از قسمت مدیریت با ما در ارتباط باشید.برای حفظ زیبابی وبلاگ خود میتوانید این پیام را حذف نمایید.امیدواریم لحظات خوبی را در ویستا بلاگ سپری نمایید...
دوخت سفارشی (اوت کوتور) یا تولید انحصاری (طراحی و خیاطی بانوان)تعداد صفحات : 0